Αλληλοδιδακτικά μαθήματα στο «Βρυσάκι»

Η ατομική δημιουργικότητα παρακινείται σχεδόν πάντοτε από τη δουλειά, τις ιδέες και τα επιτεύγματα των άλλων ανθρώπων.

Με τον όρο διδασκαλία εννοούμε τα πάντα. Ένα σήκωμα του φρυδιού ή ο τόνος της φωνής ενός δασκάλου ή ένα βήμα χορού μπορεί να σου διανοίξει ένα δρόμο ζωής, να ανοίξει πόρτα. Αυτό ακριβώς θα γίνεται στο Βρυσάκι, από 15 Οκτωβρίου. Τα μέλη του Δικτύου του Fringe (η εγγραφή είναι δωρεάν για όλους στο www.fringenet.gr) θα μπορούν να παρακολουθήσουν όσα μαθήματα επιθυμούν.

Σε πρώτη φάση, δημιουργήθηκε ένας αριθμός τμημάτων εθελοντικής διδασκαλίας ανοιχτά και δωρεάν προς το κοινό. Άνθρωποι κάθε ηλικίας θα μπορούν να διδάσκονται εντελώς δωρεάν από επαγγελματίες, μια τέχνη, μια ξένη γλώσσα, μια δεξιότητα, ένα θεωρητικό ή ένα πρακτικό μάθημα σε εβδομαδιαία βάση. Τα μαθήματα αποσκοπούν στη δωρεάν επαγγελματική κατάρτιση των συμμετεχόντων, στην απόκτηση δεξιοτήτων, αλλά και στη σύσφιξη των μελών με σκοπό να αποδοθούν οφέλη, σε δεύτερη φάση, προς την κοινότητα. Συγκεκριμένα, όποιος από τους «μαθητές» το επιθυμεί μπορεί να ανταποδώσει τις ώρες που παρακολούθησε προσφέροντας, για ίσο αριθμό ωρών, εθελοντική εργασία σε μια από τις δράσεις ή τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που ο ίδιος θα επιλέξει.

Απώτερος στόχος είναι η σύσταση μιας κοινότητας αλληλεγγύης και ηθικής υποστήριξης μεταξύ των συμμετεχόντων, όπου καθένας θα μπορεί να επενδύει χρόνο (αν και εφόσον το επιθυμεί) μέσω διδασκαλίας, προσφοράς υπηρεσιών ή συμμετοχής σε δράσεις. Τα μέλη της κοινότητας είναι ισότιμα, έχουν τη δυνατότητα εισήγησης και οργάνωσης δράσεων που θα πραγματοποιούνται από τα ίδια τα μέλη, ή σε συνεργασία με άλλους φορείς.

Με τη βοήθεια του δικτύου (fringe network) και με κέντρο συντονισμού το Βρυσάκι, η δράση έχει σκοπό να δικτυώσει τους ενεργούς και υπεύθυνους πολίτες, ώστε να παραχθεί έργο προς όφελος της κοινότητας. Θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία ενός μικρόκοσμου αυτοτελούς και αυτάρκους, όπου κάθε ανάγκη των μελών θα ικανοποιείται από την ανιδιοτελή προσφορά των υπολοίπων.

Είναι ωραίο να βρίσκονται μαζί άνθρωποι που έχουν κοινά ενδιαφέροντα και μπορούν να επωφεληθούν ο ένας από τον άλλον. Προωθείται αυτό ως κοινότητα. Ποιός δε θα ήθελε να είναι μέλος του;  Πχ. Μπορείτε να παίξετε σε μια ορχήστρα, μπορείτε να στήσετε μια επιχείρηση, μπορείτε να γράψετε ποιήματα που να συγκινήσουν μέχρι δακρύων, μπορεί να εκτελέσετε μια χορογραφία Δεν είναι μια χίμαιρα, μια νερωμένη εκπαίδευση. Είναι ένα σφιχταγκάλιασμα τέχνης και πολιτισμού, όπως παλιά, στην αρχαία Ελλάδα στα αρχαιοδιδασκαλία.

Βασικοί άξονες μαθημάτων του προγράμματος:

• Μαθήματα Εκμάθησης Γλώσσας

• Μαθήματα Εκμάθησης Τεχνών

• Μαθήματα Σχολικά/ Πανεπιστημιακά

• Μαθήματα Επαγγελματικής Κατάρτισης

• Μαθήματα Γενικού Ενδιαφέροντος

• Μαθήματα Ειδικής Αγωγής

Προγραμματισμός:

Το αλληλοδιδακτικό πρόγραμμα αποτελείται από τέσσερις τριμηνιαίους κύκλους ξεκινώντας από τα μέσα Οκτωβρίου 2012. Τα μαθήματα θα διεξάγονται καθημερινά 10.00 – 20.00 στο Βρυσάκι Χώρο Τέχνης & Δράσης, οδός Βρυσακίου 17, Πλάκα [Πίσω από τη Στοά του Αττάλου. Μετρό: Μοναστηράκι].

• Κύκλος Α΄: Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2012

• Κύκλος Β΄: Ιανουάριος – Μάρτιος 2013

• Κύκλος Γ΄: Απρίλιος – Ιούνιος 2013

• Κύκλος Δ΄: Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2013

Βρυσάκι, Χώρος Τέχνης και Δράσης, Μοναστηράκι, Βρυσακίου 17. Τηλέφωνο: 210 3210179

Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00 – 20:00

HEAVY METAL LIVE!!!

WRATHBLADE Athens (Epic Heavy Metal)

MENACE Crete (Thrash Metal)

SACRAL RAGE Athens (Speed Metal)

NOISE DISORDER Athens (Thrash)

Live – 21/12: Thelma & Louise

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι την Παρασκευή, 21/12/2012 έρχεται το τέλος του κόσμου! Οι Thelma & Louise θα το γιορτάσουν στο Κουκί με ένα καταστροφικό acoustic live και σας προσκαλούν να… εξαϋλωθείτε μαζί τους!

Ώρα έναρξης: 21:00

Είσοδος: Ελεύθερη

Τρίτη 18/12 στις 22.00 «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα»

Έργα με χιούμορ, πάθος, έρωτα, θυμό. Μέσα απο μουσική, τραγούδι, χορό.

Ό,τι  πρέπει δηλαδή.

Αφιέρωμα στον Alan Parsons στη Χρονοκάψουλα

Την Τρίτη, 18/12 στις 19:00, το ταξίδι με τη Χρονοκάψουλα είναι  «προγραμματισμένο»  για τον Alan Parsons, με ένα αφιέρωμα απο το παρελθόν μέχρι και σήμερα.

Στο freakout.gr

Sting – Broken Music

Όχι, δεν πρόκειται για δίσκο του Sting, αλλά για την αυτοβιογραφία του. Αν μη τι άλλο, σε αυτό το βιβλίο ανακαλύπτει κανείς τις εντυπωσιακές συγγραφικές ικανότητες του Sting, σε ένα βιβλίο που δε ακολουθεί την πεπατημένη οδό της αυτοβιογραφίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις «αυτοβιογραφιών» που τις έχει γράψει το άτομο του οποίου το όνομα εμφανίζεται με μικρά γραμματάκια από κάτω από το όνομα του «αστέρα». Εδώ η κατάσταση είναι διαφορετική καθώς τα συγγραφικά ηνία κρατάει αποκλειστικά ο ίδιος. Προσωπικά δεν τα σπάω με τη μουσική του Sting, έχει βγάλει μερικά καλά κομμάτια (με το Englishman In New York να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα με μίλια διαφορά) αλλά μέχρι εκεί. Οι Police ήταν καλή μπάντα κατά τη γνώμη μου, αλλά έχουν υπερβολικά μεγάλο αριθμό τραγουδιών -για τα γούστα μου- που βασίζονται στις άρσεις (χαρακτηριστικό της reggae μουσικής). Ανέκαθεν όμως με συνάρπαζαν οι βιογραφίες μουσικών -και δη οι αυτοβιογραφίες. Για αυτό και όταν βρήκα το βιβλίο σε τιμή ευκαιρίας δεν κατάφερα να αντισταθώ.

Η αφήγηση του Sting ξεκινάει με την πολύ σημαντική για τη ζωή του, όπως περιγράφει, εμπειρία μύησης στην ιεροτελεστία του αγιαχουάσκα, γραπώνοντας τον αναγνώστη από τα μαλλιά! Το βιβλίο διαβάζεται περισσότερο σα μυθιστόρημα και λιγότερο ως βιογραφία ενός αστέρα της μουσικής. Ο Sting επικεντρώνεται στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, και η αφήγησή του φτάνει έως τη στιγμή που οι Police γνώρισαν για πρώτη φορά επιτυχία. Με αυτό τον τρόπο δίνει ένα πολύ διαφωτιστικό insight στα γεγονότα και τις καταστάσεις που επηρέασαν τη δημιουργία της προσωπικότητάς του -πάντοτε μέσα από το δικό του πρίσμα- αφήνοντας απ’ έξω την υπόλοιπη ζωή του. Οπότε, σε αυτό το βιβλίο δεν πρόκειται να διαβάσετε για τις περιπέτειές του στον τομέα του ταντρικού σεξ!

Αντιθέτως, θα λέγαμε ότι το βιβλίο μπορεί να γίνει λίγο «βαρύ» ή να αναφέρει πληροφορίες τις οποίες κανείς δε χρειάζεται να γνωρίζει! Ο ίδιος λέει ότι έπεσε σε κατάθλιψη για δυο χρόνια όταν το έγραψε… Σίγουρα δεν αποπνέει τόση μιζέρια στον αναγνώστη. Προσωπικά, με κράτησε αρκετά καθηλωμένο η -κατά τα φαινόμενα- ειλικρίνια της πρόζας του. Το βιβλίο το διάβασα μεταφρασμένο, οπότε σίγουρα χάνει σε σύγκριση με το κείμενο στη μητρική του γλώσσα. Ωστόσο η δουλειά που έχει γίνει στη μετάφραση είναι πάρα πολύ καλή.
n0tags

Την Πέμπτη 13/12 στις 18:00, οι Nightstalker στον freakout.gr και την εκπομπή Salt!

Οι Nightstalker στον freakout.gr !! 

 

Χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις, οι Nightstalker είναι ένα από τα μεγαλύτερα και μακροβιότερα συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής και όχι μόνο. Με πάνω από 20 χρόνια στην πλάτη τους, επέστρεψαν φέτος στο προσκήνιο με το αριστουργηματικό ¨Dead Rock Commandos» (Small Stone Records – USA) το οποίο εκτός της άμεσης αποδοχής των οπαδών τους, φέρνει επιτέλους στην μπάντα και την διεθνή αναγνώριση – κάτι που δυστυχώς δεν είχε συμβεί τόσα χρόνια λόγω της γνωστής σε όλους μας ελληνικής πραγματικότητας. Το σήμερα βρίσκει τους Nightstalker «on the road» δίνοντας συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και ετοιμάζοντας μια ευρωπαϊκή περιοδεία για το καλοκαίρι του 2013.

 

Περισσότερα την Πέμπτη 13/12 και ώρα 6 το απόγευμα στη εκπομπή «Salt», μέσω της διαδικτυακής συχνότητας του freakout.gr!!

 

http://www.nightstalkerband.com/

KONG – Merchants Of Air (2012)

Μέχρι φέτος δεν είχα την τύχη να ακούσω τους KONG. Το άλμπουμ Merchants Of Air όμως, ήταν ένα καταπληκτικό μέσο γνωριμίας με αυτή την πολυδιάστατη μπάντα, που τυγχάνει να έχει μακρά ιστορία. Παρά τον τίτλο, οι Ολλανδοί κάθε άλλο παρά αερητζήδες είναι. Πρόκειται για μια instrumental δουλειά, με βάση το progressive/hard rock και πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία! Ο θόρυβος δε λείπει, θυμίζοντας industrial καταστάσεις, αλλά στο σύνολο, οι επιρροές προέρχονται από εντελώς διαφορετικά μουσικά είδη τα οποία οι KONG έχουν τη δυνατότητα να αναμειγνύουν επιτυχώς. Το ηχητικό αποτέλεσμα μερικές φορές (Steamtrucking) θυμίζει μια πιο progressive πλευρά των Ministry χωρίς φωνητικά, αλλά με drummer. Άλλες πάλι φλερτάρει με τo post rock (Stug), χωρίς σε καμία περίπτωση να υποπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Ίσως κάποιοι να ακούνε και λίγο Tool μέσα σε όλα αυτά (Wahnsinn, Baby) και κάποιες αμυδρές επιρροές stoner. Ανέφερα το έντονο ηλεκτρονικό στοιχείο με τα πανταχού παρόντα samples; «Κάλα ρε φίλε», θα πείτε, «όλα τα παίζουν αυτοί;» Η απάντηση είναι προφανώς όχι, αλλά καλύπτουν μια ευρύτατη γκάμα, χωρίς να σε… πρήζουν επιδεικνύοντας την εκτελεστική τους δεινότητα.

Εδώ μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το album:

Οι KONG δημιουργήθηκαν στο Άμστερνταμ το 1988. Σε ένα από τα πρώτα τους live, ο χώρος στη σκηνή δεν ήταν αρκετός για όλα τα μέλη της μπάντας, που αναγκάστηκαν να ακροβολιστούν στις τέσσερις γωνίες του χώρου, ο καθένας με το δικό του, ξεχωριστό σύστημα ΡΑ και το κοινό στη μέση! Από εκεί και έπειτα, οι KONG βρέθηκαν ελάχιστες φορές ξανά στην ίδια σκηνή μαζί, καθώς προτιμούσαν να περικυκλώνουν το κοινό τους με τέσσερα ξεχωριστά stage, καθ΄ όλη τη διάρκεια της «πρώτης» περιόδου τους. Το demo τους έπεσε στα χέρια της Peaceville Records (που έχει αναδείξει πολύ γνωστές μπάντες του ακραίου metal), η οποία εκείνο τον καιρό ήθελε να δημιουργήσει ένα label για μπάντες που δεν έπαιζαν metal. Συνεπώς, οι KONG έγιναν η πρώτη μπάντα που υπέγραψε στην εταιρία Dreamtime (το 1990) και κυκλοφόρησε το αρκετά avant-garde δισκογραφικό της ντεμπούτο Mute Poet Vocalizer. Έπειτα από άλλα δυο άλμπουμ, ξεκίνησαν οι αποχωρήσεις μελών… To εκρηκτικό Freakcontrol (1999) ήταν ο τελικός δίσκος της πρώτης περιόδου τους.

Mια από τις πιο pop στιγμές του δίσκου –γι’ αυτό και έγινε video clip.

Το 2007 όμως, ξεκίνησε η αναβίωση της παλιάς μηχανής από ένα εκ των ιδρυτικών μελών της, τον μπασίστα Mark Drillich, ο οποίος πλαισιωμένος από τρεις καινούργιους μουσικούς (τους κιθαρίστες Tijs Keverkamp και David Kox, με την Mandy Hopman στο drumset) εξέδωσε το 2009 το What It Seems Is What You Get. Ένα άλμπουμ με πιο hard rock προσέγγιση απ’ ότι στο παρελθόν, χωρίς ωστόσο να λείπει ο πειραματισμός. Το Merchants Of Air όμως αποπνέει μια πρωτόγνωρη ωριμότητα στην πορεία των KONG και σίγουρα είναι πολύ καλύτερο από την προηγούμενη κυκλοφορία τους. Ακούγεται ως ιδιαίτερα φρέσκος ήχος για τα δεδομένα του 2012, έχοντας ως βάση μια rock μπάντα. Progressive μέχρι το κόκαλο, χωρίς πολλές… φανφάρες.
n0tags

Live – 30/12: The Ducky Boyz & The Thriller

OSI – Fire Make Thunder (2012)

OSI, ή αλλιώς Office of Strategic Influence. H επιλογή του ονόματος δεν είναι τυχαία –όπως και οποιαδήποτε άλλη επιλογή της μπάντας που επίσης δεν είναι τυχαία! Οι OSI αποτελούν πλέον το βασικό project του Kevin Moore, τον οποίο οι περισσότεροι γνωρίζουν ως πρωταγωνιστικό συνθέτη στους καλύτερους δίσκους των Dream Theater, από το πόστο των πλήκτρων. O Μoore έχει αφήσει εδώ και καιρό το solo project του, τους Chroma Key και έχει αφοσιωθεί στη συνεργασία με τον κιθαρίστα των Fates Warning, Jim Matheos και τον drummer των Porcupine Tree, Gavin Harrison. Το Fire Make Thunder είναι το 4ο άλμπουμ μιας μπάντας η οποία παίζει progressive rock με την πραγματική έννοια και όχι υπό το metal στερεότυπο του τι εστί ο όρος. To κυρίαρχο στοιχείο της μπάντας είναι τα πλήκτρα του Moore και η άψογη παραγωγή, με υποδειγματικά samples και εφέ. Οι δίσκοι των OSI γενικά αποτελούν μίνι σενάρια μουσικής παραγωγής για όσους ενδιαφέρονται για αυτό τον τομέα. Οι άριστες παραγωγές και η δημιουργική χρήση της διαθέσιμης τεχνολογίας είναι ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της μπάντας.

Ίσως να μην είναι το καλύτερο άλμπουμ των OSI (κατά την άποψη του γράφοντα, η μπάντα δεν εχει ξεπεράσει ακόμα το Free του 2006), αλλά διατηρεί τον πήχη πολύ ψηλά. Αρκετοί metalheads έχουν απογοητευτεί από το γεγονός ότι οι OSI δεν προσφέρονται για headbanging. Είναι προφανές ότι οι προθέσεις του Moore είναι εντελώς διαφορετικές. Το τελικό αποτέλεσμα είναι εύηχο, πλησιάζοντας τα όρια της pop, αλλά η αισθητική παραμένει σκοτεινή. Στα drums, o Harrison καταλαβαίνει καλύτερα τον μινιμαλιστικό τρόπο παιξίματος που αναζητεί ο Moore, απ’ ότι ίσως καταδεχόταν να κάνει ο Mike Portnoy. Από την άλλη, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι όντας το μωρό του control freak Moore, τα πάντα πρέπει να γίνονται όπως τα θέλει εκείνος, κάτι που δεν καθόταν καλά με την… ντίβα, τον Portnoy. Οι φωνητικές δυνατότητες του Moore περιορίζουν κάπως τα εδάφη που μπορεί να εξερευνήσει, ωστόσο οι μελωδίες λειτουργούν καταλυτικά στα κομμάτια. Οι στίχοι, αν και πολλές φορές απλά λειτουργικοί (προσαρμοσμένοι στις απαιτήσεις των μελωδιών), δημιουργούν συχνά καλά σκηνοθετημένες εικόνες στο μυαλό του ακροατή. Οι OSI κινούνται εντός ενός συγκεκριμένου μελαγχολικού -και mid tempo- mood από το οποίο σπάνια ξεφεύγουν, κάτι που σε μερικά αυτιά μπορεί να ακουστεί μονότονο.
n0tags

Εδώ μπορείτε να ακούσετε όλα τα κομμάτια του δίσκου:

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη των δύο βασικών μελών των OSI (Kevin Moore και Jim Matheos) στα αγγλικά.

freakout.gr – the blog

Ο επικίνδυνος διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός freakout.gr δημιούργησε και blog, για να εκφράζεται ελεύθερα όχι μόνο στο μιλητό, αλλά και στο γραπτό!